ince bir film tabakası yerleştirilir. Bu işlem cam kırılsa bile
parçaları bir arada tutarak tehlike oluşturmalarını engeller.
Aynı zamanda camın daha zor kırılmasını sağlar. İkinci yöntemde cam ilk olarak camsı geçiş sıcaklığının üstündeki sıcaklıklara kadar ısıtılır. Camsı geçiş sıcaklığı, atomların düzenli bir kristal yapı oluşturmadığı amorf malzemelerin akışkan halden daha sert ve kırılgan hale geçtiği sıcaklık olarak tanımlanabilir. Isıtılan cam daha sonra hızlı bir şekilde soğutulur. Ancak bu süreçte sıcaklık malzemenin her yerinde aynı değildir.
Camın dış kısmının sıcaklığı camsı geçiş sıcaklığının altındayken,
camın içinin sıcaklığı camsı geçiş sıcaklığından yüksektir. Bu nedenle camın dış yüzeyinin akışkanlığı iç kısmınkinden düşüktür.
Daha sonra malzemenin tamamı oda sıcaklığına kadar soğutulur.
Bu aşamada iç kısmın sıcaklığındaki değişim dış yüzeydekinden
daha yüksek olduğu için, iç kısım yüzeye göre daha fazla sıkılaşır.
Camın iç ve dış kısmına etki eden kuvvetler arasındaki fark, cam
kırıldığında küçük ve kenarları keskin olmayan parçalar oluşmasına
neden olur.
Hiç yorum yok: